Benim adım Ekmek... İster zengin olsun, ister fakir, herkesin sofrasında bulunurum. O kadar alışılmış, o kadar bilinen bir şeyim ki, sofradaki varlığımın farkına dahi varmazlar. Ziyâfet listelerinde adıma hiç rastlamazsınız; lâkin, bensiz yemek yavan ve tatsız olurdu kuşkusuz. Benim en yakın dostlarım çocuklardır; okuldan eve gelir gelmez beni isterler.
Lâkin bazı kimselerde vardır, önemsemezler beni, sofrada yarım bırakarak yemekten kalkarlar!..
Halbuki beni elde etmek adına ne çabalar harcanır!
Fotoğraf; Bünyan Dostları
Hiç yorum yok: